Hududumu belli ettim komşu ülkeye.O günden beri ne arayan var ne soran...Prensiplerimi tavan arasına saklamış annem o günden sonra.Bulmam mümkün ama tavan arası yokmuş bizim evde.Bugün farkettim.Başka bir yer düşünemiyorum,hikayelerde hep bunu duydum.
Annemin,çok sevdiğim tişörtü saklaması ya da atmasıyla başlıyor hikaye.Hikaye dediğime göre uzun sürmeyecek belli,hadi yine iyisiniz.Çok eskimiş olabilirdi ama benim için değerliydi.Yeni bir tişört almaya mı gittim sizce?Hayır,var bir sürü tişörtüm.Hayır,onunla bir mağazada karşılaşmadık.
Çok sevdiğim tişörtüm yoktu artık.Dile kolay,beş sene boyunca giymiştim.Arkadaşlarımla buluşmam gerekiyordu.Uzun süre tartışamamıştım annemle.Ona tehditler savurarak çıktım evden.Kapıyı çarpmadım ama...Annem bir değişiklik katmıştı hayatıma.Bu durum rahatsız bir gülümseme kondurmuş ki suratıma,karşıdan gelen komşumuz başını salladı bana.
Ne yaptınız bana?Altı üstü bir tişört ya,acıyor musunuz yoksa?Bir kolumda bir arkadaşım diğeri de önden gidiyor başını öne eğerek.Elimi yüzüme götürdüm,bir ıslaklık...Durdum,düşündüm.Ah neyse ki yağmur yağıyor.Önden yürüyen arkadaşım da iki elinin arasına aldığı telefonda kız arkadaşına mesaj yazıyor.Ensesine vuruyorum bir tane,diyorum;ilgilenin ulan benimle.İlgili merci o değilmiş meğer,ters bir bakış fırlatıyor yüzüme.Diğerinin kolundan da kurtuluyorum şah mat hamlemle.
Şimdi bireysel bir çalışma içindeyim.Bireysel olarak yaptığım en başarılı iş,yürümek.Denedim,başardım.Daha fazlasını neden isteyeyim.Hep daha iyisini bulma gayesiyle kaç güzel sevgili bırakılmıştır geride...Aşk da kattım entrika da şu kısacık yazıma.İlgi had safhada...Ne olacak acaba bir sonraki safhada?Elimden dökülecek bir cümleye bakıyor aslında...Hayal mahsülüm,dökülen satırlara.Ben de babamın hayal mahsülü müyüm acaba?Bu safha sert oldu biraz.Neyse kendime geleyim.
Benim birileriyle tanışmam gerekiyordu değil mi?Yazının başında buna dair bir işaret vermiştim.Yalan söyledim.Aslında bunu da belli ettim.Suçlu değilim.Aşkta yalana yer yok derler ama buna hikayeleri asla dahil etmezler.
Bu hikaye yalnızca benim.Hikayeme ortak çıkmasın diye hayatıma kimseyi dahil etmedim...
erol çimen
No comments:
Post a Comment