Daha önce hiç öpmedi tavşan beneklerinden mantarı,
ya da korunmadı yağmurdan şemsiyesinin altında.
Karşılık beklemeden sevmişti oysaki pırasayı
lakin aşk,tok karnına yenen bir yemekti mantarın aklında.
O kadarda kısa değildi pırasadan mantar
yine de sevmişti en az tavşan kadar.
Zehrinden değil,tavşan zaten mantar kemirmez
tavşan mantar yer,mantar tavşan öldürmez.
tavşan,pırasayla şarabın tadına bandı
mantarla hiç güzel olmadı ama kafası..
Ne şarap mantar öldürür
ne de mantar şarapla övünür.
Pırasanın varlığından bi haber aç karnına mantar
hep açtır ya,sadece güneş ve rüzgar arar.
misafirdir mantar bu alemde,mayhoş ve alelade
özünü oluşturan tek şey,bilinmeyenin ardından,seyyarede...
pırasanın bilinmez toprağı,yeri yurdu,
hiçte söylenmez tavşana beslediği duygu
mantar demez ki şurdan çıkıp gelse
ah bir dokunsa teninin
tavşan,pırasa,şarap üçgenine...
yarex.
4 comments:
:)
ah sen uslanmaz edebiyat çocuğu sen ne yazsan ben bira ile okurum meydanlarda..
burda ne zamandır aklımı kemiren bişeyler var,
tavşan mantarla mı, mantar pırasayla mı sevişiyo anlamadım. sonra tavşan azıp pırasayla şaraba dalıyo sanırım. sonra mantarla şarap arasında bişeyler geçmiş. sonra pırasa da tavşana platonik miş.
valla soylu ingiliz kraliyet aileleri gibi olmuş kimin kiminle şeviştiği belli değil arkadaş. bunlara bir açıklık getirilmesini arz ederim.
Cem
bu soruların cevabını doğa verir:
Doğa:Çarkımı oluşturan dişliler arasında muhteşem bir uyum söz konusudur.Bu uyum öyle birşeydir ki hepimizin bildiği üzere güçlü-zayıf ilişkisiyle sınırlı değildir..
Tüm bu yazdığım ilişkilerde doğaya dönme istediğimi gösteriyor esasında.benim tanrım doğadır.
yarex.
ne diyim söylencek bişey yok. ama daha açık bir cevap beklerdim.
Cem
Post a Comment