Geç kaldı yine güneş..

Hayallerinin ucu kırılmıştı..lapa lapa yağan karda sırtını sokak lambasının direğine dayamıştı. Opera sanatçısına çevrilmiş bütün gözleri üstünde hissediyordu bu ışık altında ama haykıracak hiçbirşeyi kalmamıştı onun..bitirmişti hücre büyüklüğndeki odasında nefesini ve yitirmişti benliğini..mektuplarında ucu yırtıktı..daha çok üşüdüğünü hissetti.Ceketinin cebinden bir yudum konyak aldı koluyla ağzını sildi ve yuvasına bıraktı ölmek isteyen vücuda direnen şişeyi..bir vapur yolculuğu canlandı bir anda zihninde:kasketinden suların boşalmasına izin vermişti eskiden kalma solcu samimiyetiyle..sallana sallana ilerleyen umut yolcuları sanıyordu o zamanlar herkesi kendi gibi..yaşanmış tatlı hatıraları vardı herkesin onunki gibi.. ah!işte tüm heybetiyle heybeliada!o günde yağmur yağıyordu ve ayıya yorgi tepesindeki kilisenin altında sevişmeyi hayal etmişlerdi birbirlerinden habersiz..şiddetini yitirmişti kar.. elinde eminönü'nde kuşlara yem atan sevdiceği arkada kısımda bulanık,ucunda hilali olmayan bi minare fotoğrafı tamamlamıştı hüzün dolu geceden arda kalan hareketsiz vücudun anlamını...yarex